MANANAMBAL
Totoong Kwento ng Mananambal: Ang Karanasan ni Mang Lito
Sa isang liblib na baryo sa paanan ng bundok sa Timog Luzon, buhay na buhay ang mga alamat tungkol sa isang kilalang mananambal na nagngangalang Mang Lito. Mula pagkabata, napansin ng mga taga-baryo ang kakaibang ugnayan niya sa kalikasan—tila ba alam niya ang bawat lihim ng kagubatan at ilog na nakapaligid sa kanilang pamayanan.
Noong dekada '80, sumiklab ang isang hindi inaasahang salot sa baryo. Maraming bata ang nakaranas ng malubhang lagnat at paghina, at agad na kinabahan ang mga magulang. Sa kabila ng pagsisikap ng mga lokal na manggagamot at tradisyonal na paraan ng pagpapagaling, tila walang lunas sa kakaibang sakit na ito.
Dumating sa puntong nawalan na ng pag-asa ang karamihan, ngunit hindi sumuko ang mga naniniwala kay Mang Lito. Hiniling ng mga magulang ang tulong ng mananambal na ito na kilala sa kanyang malalim na kaalaman sa mga halamang gamot at mga sinaunang ritwal. Agad siyang nagpunta sa gitna ng kagubatan upang mangalap ng mga bihirang dahon at ugat na ayon sa kanya ay may taglay na kakayahang labanan ang salot.
Isang gabi, habang ang buwan ay nagliliwanag sa kalangitan, inihanda ni Mang Lito ang kanyang altar sa tabi ng ilog. Pinagsama-sama niya ang mga likas na sangkap, sabay dasal at pag-aalay sa mga espiritu ng kalikasan. Ayon sa mga nakasaksi, sa gitna ng kanyang ritwal, tila ba nagbago ang hangin—may kakaibang lamig at tahimik na pag-ikot ng enerhiya na sumaklaw sa buong baryo.
Hindi nagtagal, nagsimulang gumaling ang mga apektadong bata. Unti-unti nang nagbalik ang kanilang sigla at saya, at sa bawat araw, dumadami ang kuwento ng himalang naganap sa baryo. Maraming residente ang naniniwala na ang kakaibang galing ni Mang Lito ay hindi lamang bunga ng kanyang kaalaman sa mga halamang gamot, kundi dahil na rin sa kanyang malalim na koneksyon sa espiritu ng kalikasan.
Hanggang sa kasalukuyan, ang kwento ni Mang Lito ay patuloy na ipinapasa sa bawat henerasyon. Bagaman ang siyensya at modernong medisina ay may malaking ambag sa pagpapagaling ng marami, nananatiling buhay ang paniniwala ng mga taga-baryo na may hiwaga sa ating kultura—ang hiwaga ng tradisyunal na karunungan at pananampalataya sa kalikasan.
Ang kwentong ito ay nagsisilbing paalala na sa kabila ng modernisasyon, may mga paraan pa rin na nagbibigay pag-asa at liwanag sa madidilim na panahon. Para sa marami, si Mang Lito ay higit pa sa isang mananambal; siya ay simbolo ng pag-asa, katatagan, at ang hindi matitinag na diwa ng ating mga ninuno.
Ang kwento ni Mang Lito ay nananatiling buhay sa puso ng bawat taga-baryo, isang tunay na alaala ng kapangyarihan ng tradisyonal na karunungan at ang dakilang ugnayan ng tao sa kalikasan.
Comments
Post a Comment